ÞROSKASK

að, dep. [prob. derived from þró-ask, or may it not be akin to [v]röskr, p. 508, þ = v?], to grow up to full age, live to be a man; synir Haralds þegar þeir þroskuðusk, Fms. i. 196; hann þroskaðisk heima, Gullþ., Gísl. 79, passim in mod. usage.

2. part. þroskaðr, grown up, adult; margbreytinn þegar hann var nökkut þroskaðr, Fb. i. 302; hann görisk hniginn á enn efra aldr, en synir hans eru nú þroskaðir, Ld. 68; var hann vel þ. bæði at viti ok afli, Fs. 130; bráð-þ., 126.